12 Ocak 2017 Perşembe

Kendime Ait Bir Oda/Esra PULAK/Kafkaokur Sayı 15

GÖKYÜZÜ MÜ GÜZEL, BİZ Mİ GÜZEL UYANDIK BU SABAH?

Sevmeyi düşünemiyordun,
sevmeyi isteyemiyordun,
seviyordun işte;
Öyle...Birdenbire.

Sabahları nefes alamaz oldum bu şehirde;
sen yoksun diye.

Güneş yalanları örtse de, ay doğruları sever.
Beni incittiğin yerlerinden öpüyorum seni.
Ve şimdi,sığ sularda boğulmaman için
derinlere dalman gerekir.

Bir gün daha bitti,gökten bir yıldız kaydı ve
bir dilek gerçek oldu.

Mevsim yeni,yıl yeni,her şey yeni; ama ben
ye-ne-me-dim yüreğimi,aşkınla yenişemedim.

Kendi kalbini çıkartıp
cömertçe ortaya koyduğunda ancak,
bir başka kalbi sevebilirsin,sevebilirsin,sevebilirsin...

Arkanda bıraktıklarını önüne kat da gel kıyılarıma.

En çok ve en uzun sana inandım.

Senin gözünden akan bir damla yaş,
benim gönlümde göl olur.
'Benimle gelir misin?'dedim.
'Gelirim'dedi.Nereye gideceğimizi sormadı ya,
artık her yer bana aşk, bana yar.

Mevsim kıştı; seviyordum,
o da beni seviyordu, 
üşümedik.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder