"İnsan en çok sabahları arar sevdiği kadını" diyor birisi, katılıyorum o sabahlara
öğleler kaba yaşanır,kalındır
akşamüstleri ince hüzünlü
çiçekler alınıp çiçekler verilebilir
sabahtır yalnızlık
nasıl sabah nasıl yalnızlık
ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır
var mıdır, vardır
vardır ama çiçeklerle değil
kendi başına
zımpara taşı gibi acımasız
"hiç unutmam hiç unutmam hiç unutmam"
diyor birsi,yineliyorum
hiç unutmam hiç unutmam hiç unutmam
hiç unutmayın
insan nasıl direnir başka
"hiç unutma"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder