Hayat bir zaman meselesi oysaki...Yanlış bir zamanda, doğru bir insanla karşılaşmak ise en büyük laneti.Tüm hücrelerime nüfuz eden bir zehir,tatlı bir zehir engel oluyor tüm adımlarım; ne zihnimi, ne kalbimi özgür bırakabiliyorum.Ellerin ıtri esansı uyuşturuyor bedenimi, hiç dokunmadan.En sevdiğim şiirin, en güzel mısrasını bağırmak isterken, yalnızca gülümsüyorum. Üç dakikada ezberlediğim ellerini tutmak isterken, öylece bakıyorum.Doğduğumdan beri ayrı kaldığım sol tarafımı bulmuş gibi sarılmak isterken, gidiyorum.Geç kalmışlığın çaresizliği,hareketsizliğe itiyor beni.Ve hiçbir şey yapmıyorum.Zamana bırakıyorum.
Çünkü hayat bir zaman meselesi...