Birhan KESKİN/Soğuk Kazı

...

Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum buluşturdum kendime geldim
Tek eksik sensin!İncecik,çilli bir dille
sen de gelsen.
Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı
Begonviller ve bir mavi kapı
Ve illa amansız bir avlu getirsem.
Dünya soğur,akşam serinlerken,
Benim sensiz sevilecek bir şeyim yok,
Kılı kırk yardım,altını üstüne getirdim,
Ve işte en gümüş cümlem:
İçimi açtım sana
İçini açmak için.

Birhan KESKİN/Soğuk Kazı

Hayata değdiğim yer bir tuz zerresi
Kirpiklerimde kırılan ses tuzun sesi
Tuz bastım kalbime sakladım seni
Yürüdüğüm ömrüm değil,keskin
bir tuz hikayesi.

Birhan KESKİN/Soğuk Kazı

...

Bir cümle,kısacık,koşar adım,
yok karşılayanı.
Yakar seni öyle.

Birhan Keskin/Ba

ŞUBAT


Ben bu içimin yankısı,ben bu içimin koruyla
bu narı daha fazla taşıyamam.
Düşecek ellerimden,dağılıp dökülecek odaları,
dayanamam.

Benden sana mevsimlerden anne, uykularımdan tüller,
ömrümden ağrılar sızmıştır.
Bu aşk bende bir imkansızlık tasarımı gibi kaldı,
kaldıramam.

Adı şubat olan bu şiirde kalbim
uzun bir nehir gibi ağrıyor.İnat yumağım çözüldü.
Sol omzumdan siyah atımı,sana düştüğüm o eski şubattan
çukurumu alıyorum.
Benden kalan boşluğa kırmızı bir araf düşüncesini koy.
Nasıl hatırlanırsa bir yaprakta bir orman
bu kez o olsun beni sana hatırlatan.

Bir gün olur senin de düşerse elinden nar
Aşk bir gün seni de alır bir yerden bir yere koyar.
Ne zaman ki kaplar gönül mülkünü kar
Çağır o zaman,anlatırım sana,
bir ömürden nasıl döne döne geçer turnalar.

Sanma ki inadımda sarı bir safra
dilimde uçuşan rüzgarlı bir sayfa
sözlerimde silinmiş şifre vardır.
Sökmedin beni çölden,yolum araftır.

Birhan Keskin/Ba

...

İnsan olan yerlerim ağrıyor,

Olsun,yine de sen kapanma,bu sıra benim,

Yerine bırak ben incineyim.

Birhan Keskin/Ba

Aniden.Birdenbire,beklenmedik olandan...
Beklemeyene:Dilegelen bir dünya.
Vahiy gibi,en çok ona benziyor.
Baharın karını öptüğüm rüya.

O yüzden 'ayak'landım, yukarı ağdım
Sana vardığımda ağlamam bundan...

Adını andığımda sıcak akıyor bütün nehirler
Dünyayı dolduran sözü olduran o.
Ve ben ne desem şimdi,benden değiller.
Hala soruyor musun bana,aşk ne demek:
O en 'bir' ve 'tam' olana yürümek.

Durup durup geçmesin içinden ağlamak
Dur neden ağlıyorsun can'ım,
yetmez mi ikimize bir sağanak...

Murat Uyurkulak/Bazuka

'Edebiyatçıların eseri kalır,okuyucu ise ölür...Okudukça zevkleriniz incelir,daha tuhaf,daha rafine kitaplara,yazarlara el atmaya başlarsınız,bu meşgale sırasında muhtemelen hayat gailesi bakımından dibe doğru kaymaktasınızdır...Okuduklarınızı,müstesna olduğunu düşündüğünüz satırları birilerine anlatmak istersiniz,zira şahsa mahsusun hazzı kısa sürer,ömrü uzun olan paylaşmaktır...Fakat ortalığı her zamanki gibi kaba saba kelimeler,düşük cümleler işgal etmiştir.o gürültüde kimse sizi duymaz...Okumak hem bir hayat başarısızlığının, ki unutmayın okumak mağlupların işidir, hem de derin bir yalnızlık hissinin sebebi olup çıkmıştır...Okuduğunuz onca kitabı,hayatınızı yatırdığınız o zorlu ve hassas meşgaleyi mezara götüreceğinizden korkmaya başlarsınız...Ve siz de bilirsiniz ki yalnız ölmek zordur,arkanızda mutlaka birkaç müttefik, birkaç şahit bırakmak istersiniz...'